Wieża Głodowa głogowskiego zamku to najstarszy zachowany element budowli, cieszący się dużą popularnością wśród zwiedzających. Rokrocznie, od dnia 1 kwietnia do dnia 31 października, każdy śmiałek może zmierzyć się z ponad setką schodów prowadzących na szczyt, gdzie powita go widok na panoramę miasta i okolicy. Nieliczni jednak, podczas pokonywania kolejnych stopni, przyglądają się ścianom, a konkretnie cegłom z których zbudowana jest wieża. Podczas odwiedzin zachęcamy do zwolnienia kroku i przyjrzenia się bliżej temu, co kryją mury konstrukcji. Pośród wielu interesujących podpisów, dat i inskrypcji, na uwagę zasługuje jeden symbol umiejscowiony w niszy okiennej - ryt w kształcie koła dzielonego na osiem fragmentów, niektórym przypominający koło od wozu. Ten geometryczny znak to prawdopodobnie słoneczko. Symbol związany z kultem solarnym. Zwany również swastyką, swargą, swarzycą, swarożycą, kołowrotem oraz miotłą czarownic. Jest jednym z najpopularniejszych symboli na świecie, pojawiającym się na znaleziskach datowanych nawet na 20 tys. lat, odnoszących się do różnych religii i kultur. Słoneczko najczęściej łączy się z dawnymi wierzeniami i przypisuje się mu rolę magiczną - głównie ochronną. Według badaczy, kreślone na ścianach domów, świątyń czy nawet budynków gospodarczych, miało zabezpieczać budowlę przed pożarami i niebezpiecznymi zjawiskami atmosferycznymi. Domowników miało chronić przed nieszczęściem, przynosić dobrobyt. Głogowska Wieża Głodowa pochodzi z XIII w. Pomimo możliwości określenia wieku użytej do budowy cegły, ciężko jednoznacznie wskazać czas powstania wyrytego w niej symbolu słoneczka.

Ukazał się już 28 numer kwartalnika pt. „Historyczny Głogów”. Zapraszam do jego lektury, a znajdziemy w nim materiały o: - fresku z grzechem pierworodnym w kościele Bożego Ciała w Głogowie - książęcym majątku w Obiszowie Wilhelma Hohenzollerna – wnuka ostatniego niemieckiego cesarza i króla Prus w Obiszowie - projekcie utworzenia kolei w północnej części powiatu głogowskiego z 1899 roku

20.01.23 r., po raz pierwszy po prawie trzyletniej przerwie spowodowanej pandemią COVID-19, odbyło się otwarte posiedzenie naukowe Komisji Studiów Numizmatycznych. Wydarzenie miało miejsce w siedzibie Instytutu Archeologii i Etnologii Państwowej Akademii Nauk. Najważniejszym punktem programu był referat prof. Stanisława Suchodolskiego pt.: „Rewelacyjny denar z Poznania Bolesława Chrobrego i próba nowej klasyfikacji najdawniejszych polskich monet”, w którym zaprezentował najnowsze, sensacyjne odkrycia związane z początkami mennictwa polskiego. W programie posiedzenia Komisji wziął udział również nasz kolega, pracownik głogowskiego muzeum z Pracowni Numizmatycznej OAN, mgr Krystian Książek z referatem pt.: „Osobliwe odmiany denarów Stronczyński 46 i 174”. W swoim wystąpieniu zaprezentował interesujące odmiany monet: przypuszczalne naśladownictwa odkryte w skarbie średniowiecznym z Głogowa.

Pomnik Biblioteka Świętego Pielgrzyma – na pl. Jana Pawła II upamiętnia patrona placu, jak również historię miejsca. Pierwotnie znajdował się tu, datowany na schyłek XII w., kościół pw. św. Piotra, usytuowany przy istniejącej osadzie targowej. W połowie XIII w. wybudowany tu został kościół i klasztor dominikanów (nie istnieje od XIX w.). Wzniesiony w 2006 r. pomnik powstał według projektu prof. Eugeniusza Józefowskiego, we współpracy z dr. Adamem Olejniczakiem. Pomnik nawiązuje formą do kształtu świątyni. Na czołowej ścianie umieszczono płaskorzeźbę podobizny świętego Jana Pawła II. Na poziomie posadzki odwzorowano rzut prezbiterium kościoła św. Piotra. Cegły, w kształcie książek, prezentują na grzbietach myśli Papieża – odciśnięto na nich treści stu cytatów z publicznych wypowiedzi i publikacji Jana Pawła II. Wyboru dokonał dr Antoni Jeżowski. Cegły wytworzone zostały w cegielni W. Dula w Kotli (przy wyrobie „książek” udział brali studenci PWSZ w Głogowie). Pomnik w założeniu ma być miejscem kontemplacji i zadumy inspirowanych treścią wytłoczonych inskrypcji.