SYMNUM 2023, czyli IX sympozjum i spotkanie autorów Wrocławskich Zapisków Numizmatycznych odbędzie się w Muzeum Archeologiczno-Historycznym w Głogowie. W tym roku jego tematem przewodnim będzie „Wartość pieniądza w księstwach śląskich w średniowieczu i w czasach nowożytnych”. Sympozjum odbędzie się na początku lipca 2023 r. Podobnie jak poprzednie będzie miało ono charakter otwarty i międzynarodowy. Do udziału w spotkaniu oraz zgłaszania swych referatów jego organizatorzy zapraszają pracowników naukowych, pracowników gabinetów numizmatycznych w muzeach, samodzielnych badaczy i miłośników numizmatyki śląskiej. Zgłoszenia przyjmowane będą do 30 kwietnia 2023 r., a wysyłać je należy na mailowy adres Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.. Szczegółowe informacje związane z sympozjum oraz ze zgłoszeniem do udziału w nim znaleźć można w załączniku na stronie www.muzeum.glogow.pl.
Prace rozbiórkowe przy nowożytnych fortyfikacjach Głogowa, zrealizowane na początku XX w., doprowadziły do wydobycia odpadków produkcyjnych pochodzących z wczesnonowożytnych warsztatów garncarskich, opuszczonych w czasie wojny 30-letniej w związku z rozbudową twierdzy. Ośrodki wytwórcze zlokalizowane były na przedmieściach, na południowy-wschód od granic miasta lokacyjnego, m.in. wzdłuż dawnej Wingenstrasse (dzisiejsza ul. Kołłątaja). Podczas deniwelacji terenu w 1904 r. odkryto tam zarówno ceramikę naczyniową (w tym wielobarwnie szkliwioną oraz nakładki do zdobienia naczyń), a także elementy dekorowanych kafli piecowych. Badania archeologiczne przeprowadzone w 2010 r. na obszarze przebudowy ul. Wały Bolesława Chrobrego przy skrzyżowaniu z ul. Kołłątaja, ujawniły dalsze relikty osiedla garncarskiego. Składały się na nie pozostałości pieców (fot. 1) oraz doły poprodukcyjne zawierające wyroby nieudane. Pośród pospolitej ceramiki naczyniowej znaleziono m.in. szkliwione dzbanki i garnki nakładkowe (fot. 2), dekoracyjne elementy pieców (fot. 3) oraz połówkę formy do wytwarzania figurek ceramicznych (fot. 4). Wyniki powyższych badań zostały zaprezentowane pod koniec ubiegłego roku przez pracowników MAH na międzynarodowym sympozjum archeologicznym w Koszęcinie, zorganizowanym przez Instytut Archeologii UWr. Wnoszą one nowe wiadomości na temat funkcjonowania rzemiosła w dawnym Głogowie. J.S.
Halerze to pospolite, drobne monety bite na Śląsku w XIV-XV wieku. Emisje prowadzone były przez liczne księstwa i miasta, dlatego powstało naprawdę dużo odmian i typów. Wiele było anonimowych i opatrzonych prostymi, często powtarzalnymi wzorami, dlatego do dziś wiele z nich nie zostało precyzyjnie zidentyfikowanych i wydatowanych. Zdarzają się jednak wyjątki. Jednym z nich jest wrocławski halerz z wizerunkiem odciętej głowy św. Jana w misie na awersie oraz stojącym lwem czeskim na rewersie. Moneta ta zapisała się w historii w dość nietypowy sposób – za sprawą wiersza z lat dwudziestych XV w. W swoich niezbyt poprawnych politycznie rymach, poeta porównał głowę św. Jana do „brody Rempla”, a lwa do „psa Bedy”. Wiersza nie możemy tutaj przytoczyć ze względu na zawarte w nim wulgaryzmy. Obaj panowie natomiast byli miejskimi patrycjuszami i rajcami, więc jak widać obrzucanie błotem lokalnych polityków posiada długą tradycję. Jest to też prawdopodobnie jedyny znany w historii utwór poetycki odnoszący się do konkretnego typu monety. Dzięki temu możemy precyzyjnie określić emitenta oraz początek ich emisji: 1422. Monetę wybijano jeszcze do ok. 1460 r., a późniejsze emisje nazywano inaczej: „Judenbrat-Heller”, czyli halerz z żydowską brodą. Zadbano też o to, by lew na rewersie nie budził już skojarzenia z psem. Miejsca pozyskania: Głogów, Stare Miasto, kolegiata Nr inw. MG/N/90 Chronologia: 1422-1460 KK